John Coghlan

De zoon van een in Glasgow geboren vader en een in Londen geboren half-Franse moeder, Coghlan groeide op in Dulwich en volgde zijn opleiding aan de Kingsdale Comprehensive School . [3] Hij verliet de school op 15-jarige leeftijd om een ​​leertijd als monteur te beginnen. Hij volgde drumlessen bij Lloyd Ryan , die ook Phil Collins de drumbeginselen leerde . [4]

Coghlan in de jaren zeventig

John Coghlan sloot zich begin 1962 aan bij Status Quo, toen The Scorpions (later The Spectres) genoemd, na een ontmoeting met bassist Alan Lancaster , gitarist Francis Rossi en toetsenist Jess Jaworski. "De drie speelden weg via een enkele Vox AC30- versterker", herinnert hij zich. "Maar het klonk geweldig en dat was het begin van het allemaal." [5]

Coghlan speelde op de eerste veertien Quo-albums, waaronder hun eerste en meest succesvolle livealbum, " Live! " In 1977, en nummers als Caroline "," Down Down "," Rockin 'All Over the World "en" Whatever You Want ".

Terwijl Quo aan het opnemen was wat hun 1 + 9 + 8 + 2 album werd, stopte Coghlan onverwachts na bijna twintig jaar in de line-up te hebben gestaan. Volgens Francis Rossi en Rick Parfitt ging Coghlan de studio in, ging achter zijn kit zitten, "tikte er rond" op, "toen stond hij op, schopte de hele kit uit elkaar, liep naar buiten en dat was dat." [6]

'Het was op me afgeslopen', legde de drummer uit. "Ik heb altijd het gevoel gehad dat we nooit genoeg rust kregen; er waren elke avond feestjes ... Ook waren de dingen in die tijd thuis niet gelukkig, en niemand in de band was te geïnteresseerd in de problemen van iemand anders ... Het was zo jammer , omdat de originele band verschrikkelijk heet was en we het uit elkaar lieten vallen ... Alan [Lancaster] vertelde iedereen toen ik de kamer verliet dat ik de volgende dag terug zou zijn.In feite zat ik in het vliegtuig, op weg naar huis. " [7]

Coghlan werd vervangen door Pete Kircher , voorheen van de band Honeybus uit de jaren 60 .

Vervolgens speelde Coghlan met Partners in Crime, maar de band kreeg geen grote aandacht. Hij speelde ook op een eenmalige single van The Rockers, een supergroep met ook Roy Wood , Phil Lynott en Chas Hodges . Hun "We Are The Boys (Who Make All The Noise)", een rock-'n-roll- medley , werd uitgebracht in november 1983 en stond op nummer 79 in de hitparade. Zijn eigen band, John Coghlan's Diesel, was een los ensemble van muzikanten die hij in zijn jaren bij Quo had gekend, met name Bob Young en Andy Bown . Diesel heeft nooit een echt platencontract getekend .

bron wikipedia